Wensen voor 2009: (15) Voorspoed

Wensen voor 2009 (15)

VOORSPOED: Vreugde, Voorspoed, Alegria, Sorte

---

Een serie fotowensen voor 2009: deel 15, VOORSPOED.

Klik op het kleine plaatje voor de bijdragen:

^{01 02 03 04 05}

^{06 07 08 09 10}

<sup>11 12 13 14 15

16 17</sup>

Vreugde, Voorspoed, Alegria, Sorte

Tot voor enkele maanden geleden kon het maar niet op in de wereld. Aansprekende groeicijfers, iedereen zou ervan kunnen profiteren. En dan het slechtste nieuws in tijden, en de ineenstortende financiële systemen die voor een hoop ellende zorgden en nog steeds zorgen. Zorgen, zorgen, kopzorgen. Hopelijk zullen deze zorgen snel de wereld uit zijn, zodat we weer met een glimlach op het gezicht kunnen rondlopen. Vooralsnog kunnen we ons verlekkeren met enkele momenten van vreugde in bijvoorbeeld de sportwereld, of in ons eigen leven. Een beetje meer vreugde en geluk kunnen wel allemaal wel gebruiken.

Gezien in Lapa, Rio de Janeiro. Lapa is hét uitgaanscentrum in deze miljoenenstad, hier kan je dansen op de samba, de forró, de populaire muziek en op de elektronische muziek en dat alles binnen een gebied dat enkele straten beslaat. Overdag lijkt het wel een gribus, maar in de nacht bruist het volop. Lapa is zeer populair bij studenten en ook toeristen weten er snel hun weg te vinden. In Lapa vind je ook veel graffiti, die de muren wat opleuken. Deze graffiti stelt de diva uit vroeger tijden Carmem Miranda voor, die naam maakte in de Verenigde Staten. Ze was wereldberoemd, mede dankzij de fruithoed, haar handelsmerk.

Soms moet je eens erg veel geluk hebben. Zoals hier in de buurt van Maceió, deelstaat Alagoas. Terwijl de wolken zich samenpakten voor nog meer waterpret in de avonduren, besteedden wij nog enkele droge momenten op het strand van Ipióca. Een mooi en nagenoeg ongerept strand, met kokospalmen achter het witte strand. Opeens hoorde ik een kenmerkend gekraak en ik richtte mijn camera op de bron van het gekraak. Het was het geluid van het afbreken van een kokosnoot, die ik in haar vrije val nog kon vereeuwigen voor ze de grond raakte. Inderdaad, een lucky shot.

Geld speelt een centrale rol in ons leven, of je nu Nederlander bent of Braziliaan. Het is altijd makkelijk als je het hebt. Studenten staan er niet om bekend dat ze veel geld hebben, Braziliaanse studenten vormen zeker geen uitzondering op deze gulden regel. Voor deze studenten is het altijd een gereken en geworstel met de briefjes van een, twee, vijf of tien reais. Het is bijna een zeldzaamheid een briefje van twintig of vijftig reais in de beurs van een student te treffen. En helemaal zeldzaam is het briefje van honderd reais, omgerekend dertig euro. Deze student zag dit blauwe biljet voor het eerst en hield deze trots voor zijn glimmende gezicht. Hij vroeg me zelfs om dit gedenkwaardige moment te vereeuwigen. Bij deze…

Rio de Janeiro is een knotsgekke stad, in dat opzicht lijkt hetwat op Amsterdam. Ook de Cariocas, inwoners van Rio, kunnen knotsgek zijn, zeker met carnaval. Maar Carnaval beperkt zich tot een beperkt deel van het jaar, in februari. Maar ook in de rest van het jaar kom je carnavaleske taferelen tegen. Geregeld worden showvoorstellingen gegeven in de Sambódromo,
als een repetitie voor het komende carnaval. En ook op straat kom je geregeld blocos tegen, carnavalsgroepen die even het serieuze leven beu zijn en zich op straat uitleven. Zoals deze groep, met een vreemde snoeshaan als sleutelfiguur. Het was toen Paaszondag. Voor voetbalsupporters van Cruzeiro uit Belo Horizonte heeft de slogan ‘Galo é Gay’ een dubbele, zeer hilarische betekenis: Dat hun aartsrivalen, voetballers en supporters van Atléctico MG, bijgenaamd ‘Galo’, voor ‘mietjes’ worden uitgemaakt.

© Adriano Antoine Robbesom 2012, 2017
.