Ervaringen van een Nederlander in Belo Horizonte, van maand tot maand.
December 2006, deel 1: Het strand van Copacabana, Rio de Janeiro.
Een korte kuststrook tussen Copacabana en
Ipanema
Gekoesterde wens
In het tweede weekend van december verwezenlijkte ik een langgekoesterde wens: bezoek aan de stad Rio de Janeiro. Iets meer dan een jaar geleden reisde ik met Claudia nog langs de stad, toen we met de bus tussen Vila Velha en São Paulo reisden. De snelweg loopt ruim achter de stad, we zagen niets van Rio. Jader, die me ook al had uitgenodigd voor de reis naar Salvador, belde mij op of ik interesse had in een weekendje Rio. Daar had ik wel oren naar. We zouden op donderdagavond vertrekken, omstreeks elf uur. Voorafgaand aan onze weekendtrip was er een studentenfeest gaande. Een heftig feest, ook voor Braziliaanse begrippen. Voordat iedereen uit dit feest was geplukt en in de bus plaats had genomen, was het ver na middernacht.
Afstandentabel, onderweg naar Rio.
Berghellingen
De snelweg van Belo Horizonte naar Rio de Janeiro is relatief een van de betere snelwegen in deze regio. Een deel van deze snelweg is vierbaans, de rest tweebaans, zonder verlichting. Vanaf Barbacena tot vlak voor Rio moeten een aantal bergen doorkruist worden. De weg voert dan langs de berghellingen, de bochten zijn soms akelig scherp. Vandaar dat de busrit naar Rio bijna net zo lang duurt als naar São Paulo, dat tweehonderd kilometer verder van Belo Horizonte is verwijderd. De rit verliep voorspoedig, ook al waren de tussenstops wat aan de lange kant, dankzij enkele medereizigers die nog een extra slok bier achter de kiezen wilden hebben. Omstreeks negen uur arriveerden we in de grote metropool, met zijn ruim acht miljoen inwoners. We volgden een verkeersader, die Linha Vermelha, de Rode Lijn, wordt genoemd. Deze voert tot aan de bekende districten Flamengo en Botafogo.
Op de grens tussen Minas en Rio de Janeiro
Pousada
Jader had voor ons een goedkoop logeeradres gezorgd. Een pousada, precies tussen Copacabana en Ipanema. De bus kon er echter niet stoppen, zodat we drie straten moesten bewandelen voordat we er arriveerden. De kamers waren bezet met stapelbedden, en met een douche. Iedereen friste zich eerst op, voordat de eerste schreden naar het strand werden gezet. Vanuit deze pousada is zowel het strand van Copacabana als het strand van Ipanema goed bereikbaar. We kozen voor Copacabana als onze eerste strand in Rio. Ik vergezelde twee medereizigers, die ook voor het eerst in Rio waren. Gedrieën volgden we de aanwijzigen van Jader en kwamen zonder omwegen op het strand aan.
Zandkasteel op het strand van Copacabana
Copacabana
Ondanks het goede weer was het stil op het strand. Terwijl in Belo Horizonte van een vrije dag (stichtingsdag van de stad) werd genoten, was het voor de cariocas, de inwoners van Rio, een normale werkdag. We genoten van het goede weer, het lauwwarme oceaanwater en van het schitterende uitzicht. We hadden onze stranddoop in Rio. Na enige uren werd besloten terug te keren, om nog even extra uit te rusten na een extra verkwikkende douche. Bij aankomst in de pousada werd mij door een andere groep gevraagd ze te vergezellen, aangezien ik nu de weg naar het strand wist. Ik had geen zin om in de pousada te blijven hangen, en zo liep ik terug naar Copacabana. Dit viertal wilde niet alleen Copa zien maar ook Ipanema. We liepen langs het fort van Copacabana, langs het luxe winkelcentrum, en dwars door het kleine park ‘Garota da Ipanema’. We kwamen aan op het strand van Arpoador, dat vlak voor het strand van Ipanema lag. Erachter lagLeblon.
De beroemde dichter Carlos Drummond de
Andrade, geboren in Itabira (MG)
De hotels zijn vlak aan het strand gebouwd.
Die ochtend was het om negen uur al tropisch
warm!
© Adriano Antoine Robbesom 2011, 2017
.