Belo Horizonte
Hoofdstad van Minas Gerais
.
Alle Braziliaanse hoofdsteden:
Aracaju (SE), Belém (PA), Belo Horizonte (MG), Boa Vista (RR), Brasília (DF), Campo Grande (MS), Cuiabá (MT), Curitiba (PR), Florianópolis (SC), Fortaleza (CE), Goiânia (GO), João Pessoa (PB), Macapá (AP), Maceió (AL), Manaus (AM), Natal (RN), Palmas (TO), Porto Alegre (RS), Porto Velho (RO), Recife (PE), Rio Branco (AC), Rio de Janeiro (RJ), Salvador (BA), São Luís (MA), São Paulo (SP), Teresina (PI), Vitória (ES)
De stad Belo Horizonte werd ontworpen aan het einde van de negentiende eeuw. De stad ligt in het midden van de driehoek São Paulo – Rio de Janeiro – Brasília. Belo Horizonte, met zijn brede avenidas, is gebouwd op een aantal heuvels, en is volledig omgeven door Bergen. Veel toeristen arriveren in Belo Horizonte om hun reis te vervolgen naar de prachtige historische mijnsteden in Minas Gerais: Sabará, Ouro Preto, Mariana, Congonhas, Tiradentes, São João del Rei en Diamantina.
Belo Horizonte
Belo Horizonte (bijnaam Beagá) is de hoofdstad van Minas Gerais en bevindt zich in het zuidoosten van Brazilië. De agglomeratie telt 5.4 miljoen inwoners en is daarmee de op twee na grootste in Brazilië, na São Paulo en Rio de Janeiro. De stad op zich is de op zes na grootste van het land, en telt ongeveer 2.5 miljoen inwoners (IBGE, 2010). DE stad is gelegen op een gemiddelde hoogte van 852 meter, en heeft een oppervlakte van 331 vierkante kilometer. De human development index van Belo Horizonte is 0.880 (IBGE/PNAD, 2008); de stad werd enige tijd geleden uitgeroepen als de stad met de beste levensomstandigheden in Zuid-Amerika en behoort hiermee tot de beste vijftig in de wereld (UN Population Crisis Committee, 1990)
Belo Horizonte, gezien vanuit park Mangabeiras
Geschiedenis
In hun zoektocht naar goud ondernamen bandeirantes (pioniers) ontdekkingstochten vanuiy São Paulo naar de oevers van Rio das Velhas, een zijtak van de grote São Franciscorivier. In 1701 stichtte pionier João Leite da Silva Ortiz een kleine boerderij en noemde het Curral del Rey. Deze boerderij bleek goed te renderen en trok andere boeren naar de region. Al snel verwerd Curral del Rey een dorp. Andere pioniers, die de stroom van de São Franciscorivier volgden, kwamen ook lanfs Curral del Rey, waar zij een kapel bezochten, die van Nossa Senhora da Boa Viagem (Onze Lieve Vrouwe voor de Behouden Tocht), waar ze baden voor een veilige tocht en een behouden thuiskomst.
Kort na het uitroepen van de Republiek Brazilië in 1889, waarmee een eind kwam aan het Braziliaans Keizerrijk, besloten de republikeinen in het nabijgelegen Ouro Preto, symbool van het keizerijk, niet langer de hoofdstad van deelstaat Minas Gerais mocht zijn. Er moest een nieuwe hoofdstad worden gebouwd. Naar het voorbeeld van westerse steden als Parijs en Washington, werd begonnen met de bouw van de nieuwe hoofdstad, die aanvankelijk Cidade de Minas (Minas-Stad) werd genoemd. Minder dan tien jaar na de inauguratie van de nieuwe hoofdstad, op 12 december 1897, werd de stad omgedoopt tot Belo Horizonte.
Oorspronkelijk was met de planning van Belo Horizonte rekening gehouden met maximaal 250 duizend inwonders, maar in minder dan vijftig jaar tijd werd deze limiet overschreden. In de jaren veertig van de vorige eeuw begon Oscar Niemeyer, die later internationale faam kreeg voor zijn aandeel in de bouw van Brasília, met het ontwerpen van het district Pampulha, met een groot kunstmatig meer en architecturele hoogstandjes. Belo Horizonte kende vooral in de laatste twintig jaar van de vorige eeuw een explosieve groei van de bevolking. Hiermee werd de oorspronkelijke stadsgrens ver overschreden. Deze oorspronkelijke stadsgrens, nu bekend als de Avenida do Contorno, vormt tegenwoordig de ring om het huidige stadscentrum van Belo Horizonte.
De obelisk, in de volksmond ‘pirulito’, als merkteken
voor het nulpunt van de stad.
Economische activiteit
Belo Horizonte is het economisch centrum van Minas Gerais; de agglomeratie is goed voor eenderde van de total economische activiteit in de deelstaat. Belo Horizonte is de op drie na rijkste stad van het land, na São Paulo, Rio de Janeiro, en Brasília. Meer dan tachtig procent van de activiteit wordt bijgedragen door de dienstverlening, terwijl de industrie minder dan twintig procent eraan bijdraagt. De stad kent een goede infrastructuur, met snelwegen die Belo Horizonte verbinden met Rio de Janeiro, São Paulo en Brasília, en een spoorweg naar de havenstad Vitória. De moderne internationale luchthaven, Confins, ligt vijftig kilometer ten noorden van de stad, en kent een gestage toename van het aantal nationale en internationale verbindingen.
Naast de grote industrieën als olieraffinage, metaalbewerking en productie van auto’s (Fiat), kent Belo Horizonte een groot aantal kleinere industriëen, voor de productie van textiel, geneesmiddelen, chemische producten, cosmetica en voeding. Als congresstad heeft Belo Horizonte een nationale reputatie, met meer dan drieduizend nationale en internationale bijeenkomsten en tentoonstellingen, in grote, goed uitgerust congres- en tentoonstellingsruimten. De stad wint aan belang in de zogeheten zakentoerisme.
Een van de ansichtkaarten van Belo Horizonte:
Igreja (kerk) São Francisco de Assis
Bezienswaardigheden
Hoewel veel toeristen Belo Horizonte als een tussenstation beschouwen, op hun reis naar de prachtige historische mijnsteden in de regio, de stad bezit zelf ook een aantal interessante toeristische bezienswaardigheden. Het reeds genoemde Pampulhadistrict met het kunstmatige meer met dezelfde naam, en de gebouwen die ontworpen zijn door Oscar Niemeyer. Verreweg het populairst is de kleine, lichtblauwe kerk met een golvend dak: Igreja de São Francisco de Assis. Andere vermeldenswaardige gebouwen langs de oever van het meer zijn het Museum voor Eigentijdse Kunsten (voorheen was het een casino), de Balzaal (Casa do Baile), en de IATE Tennis Club. Langs het meer is ook de dierentuin annex botanische tuin te vinden, en een ecologisch park, met een diversiteit aan lokale flora en fauna. Nabij het meer is een van ’s werelds grootste voelbalstadions: het Mineirãostadion, met de officiële naam Estádio Governador Magelhães Pinto. Tijdens het WK van 2014 zullen er wedstrijden worden gespeeld. Naast het stadion is een van de grootste universiteiten van het land: de campus van de Federale Universiteit van Minas Gerais (UFMG).
In het centrum wordt het stadshart gemarkeerd door een obelisk op Praça Sete de Setembro, in de volksmond Praça Sete. Deze obelisk herinnert aan het tijdstip waarop Brazilië onafhankelijk werd van Portugal. In het voormalige treinstation aan het Praça da Estação huist nu een Museum voor Kunst en Vlijt. Het voornaamste plein in de stad is echter Praça da Liberdade, het Vrijheidsplein. Het plein wordt doorkruist door een dubbele rij statige palmbomen, en is omgeven door een aantal overheidsgebouwen van de deelstaat en het Palácio da Liberdade, het gouverneurshuis. Tegenwoordig wordt een aantal gebouwen omgevormd tot musea. Net buiten de Avenida do Contorno, die het stadscentrum begrenst, is het enige gebouw van het vroegere dorp dat overeind is gebleven tijdens de bouw van de nieuwe hoofdstad. Deze ‘casarão’ is nu de locatie van de collectie van Museu de Abílio Barreto.
Meer in het zuiden, en heuvelopwaarts, is het Praça do Papa, waar wijlen Paus Johannes Paulus II in 1980 een openluchtmis hield ten overstaan van een half miljoen jongeren. Achter dit plein is het grootste stadspark: Parque Mangabeiras, voorheen een mijnbouwlocatie. Ook in het centrum is een stadspark te vinden: Parque Municipal, dat werd geopend tijdens de inauguratie van Belo Horizonte. Langs dit park, op de Avenida Afonso Pena, wordt elke zondagochtend de grootste openluchtmarkt van Zuid-Amerika gehouden: de Feira Hippie. De markt met een breed assortiment aan kleding, textiel, schoeisel, kunst en handgemaakte voorwerpen trekt wekelijks ongeveer zeventigduizend belangstellenden.
Belo Horizonte staat ook landelijk bekend om het grote aantal bars die verspreid staan door de stad: meer dan veertienduizend. Voor een ruime keus aan avondlijk en nachtelijk vertier kan men in het Savassidistrict goed terecht.
Buiten Belo Horizonte zijn diverse historische mijnsteden te bezoeken. Vrijwel al deze steden kennen een stadscentrum met een rijkdom aan Braziliaanse barok, en een groot aantal barokwerken zijn toe te schrijven aan beeldhouwer Francisco Antônio de Lisboa, beter bekend als Aleijadinho. Zo zijn in Congonhas (zeventig kilometer ten zuiden van Belo Horizonte) de beelden van twaalf profeten en de beelden van de Kruisweg van Christus van zijn hand (en van zijn leerlingen).
Ten zuiden van Congonhas bevinden zich de steden São João del Rei en het nabijgelegen Tiradentes. Beide stadjes herbergen vele kerken in barokstijl en een groot aantal voorname huizen uit dat tijdperk. Nabij Belo Horizonte is Sabará, ook bekend vanwege de carnaval.
Op ongeveer negentig kilometer ten zuiden van Belo Horizonte zijn de voormalige hoofsteden van Minas Gerais. De eerste hoofdstad was Mariana, vooral bekend om de twee kerken die vlak naast elkaar zijn gebouwd: Igreja São Francisco en Igreja Nossa Senhora do Carmo.
Na Mariana werd Ouro Preto, lange tijd bekend onder de naam Vila Rica, de hoofdstad. Ouro Preto herbergt een groot aantal historische kerken en gebouwen en is sinds 1980 toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. In Ouro Preto kan de toerist voor een redelijke prijs prachtige beelden van zeepsteen op de lokale markt vinden.
Wat verder afgelegen is Diamantina, de geboorteplaats van de populaire president Juscelino Kubitschek, die ook enige tijd burgemeester van Belo Horizonte was. Ook Diamantina staat op de reeds genoemde Werelderfgoedlijst.
Klik hier voor de dagelijkse fotoseries, vrijgegeven door de gemeente Belo Horizonte
Belo Horizonte, Minas Gerais, Brazilië: de stad
Belo Horizonte, vanuit een helicopter
Ansichtkaarten van Belo Horizonte 1902 – 1982
Belo Horizonte, 1920 – 1970 (deel 1)
Belo Horizonte, 1920 – 1970 (deel 2)
Belo Horizonte, 1920 – 1970 (deel 3)
Belo Horizonte in 1949 (1/2)
Belo Horizonte in 1949 (2/2)
Belo Horizonte, um olhar diferente
Cidades Históricas Ouro Preto MG – Mariana MG – Congonhas MG
Cidade da Gente – Diamantina (1)
Cidade da Gente – Diamantina (2)
Cidade da Gente – Diamantina (3)
São João del Rei – A Cidade dos Sinos
Tiradentes
Sabará
Door Dr. Adriano Antoine Robbesom
EyeBrazil 